Transport Database and Photogallery

1982 - Lublin, plac Katedralny. Ziutki na wiele lat stały się podstawą taboru trolejbusowego Lublina i pomimo swoich wad dość szybko zostały zaakceptowane przez mieszkańców. Duże powierzchnie przeszkleń, wygodne siedzenia, wydajne ogrzewanie, "prawie" niska podłoga w tylnej części - to główne zalety widziane oczami pasażera. Kierowcy z kolei doceniali zabudowana kabinę. Na pierwszym planie widoczny fragment trolejbusu z całkiem estetyczną obudową oporów. Psiukacz na przystanku to najprawdopodobniej linia 25, która stąd właśnie rozpoczynała kurs do Zemborzyc ulicami Buczka, Kunickiego i Nałkowskich. W przeciwieństwie do Ziutków Autosany nie grzeszyły wygodnymi siedzeniami, ani trwałością i szybko zostały przekazane do mniejszych ośrodków. Zdjęcie autorstwa Elizy Kwaśniewskiej pochodzi z albumu "Lublin Trzech Pokoleń", KAW Lublin 1987.

Comments

MKM. (86.63.132.*) (2011-11-15 23:03:05.351872)
A jaki to w tamtych latach był błękitny trolejbus?
Luke (2011-11-16 16:43:37.207922)
Aparatura w trolejbusie znajduje się w nieco innym miejscu niż na dachu
Marconi (2011-11-16 22:59:42.278035)
"obudowa oporów" będzie lepiej?
Luke (2011-11-17 15:41:51.108735)
Będzie lepiej. Pod pojęciem "aparatura" w pojazdach elektrycznych rozumiemy miejsce, gdzie znajdują się styczniki sterujące stanem pojazdu (rozruch, wybieg, hamowanie), a przynajmniej tak się przyjęło
Marconi (2011-11-17 17:05:29.487101)
Opis poprawiony. Dzięki za pomoc.

Send Your Comment

User functions

Share It:

Comments

Send Your Comment

User functions

Related Content

Link us